[دسته بندی: داستان کوتاه]
چه چیزهایی "معنا" را در ذهن ما ایجاد می کند؟ اتفاقی می افتد و ما برای هضمِ آن اتفاق شروع می کنیم به کشفِ معنا. این معناها بر چه اساسی راه شان را به ذهنِ ما می گیرند و ما را درگیرِ "حقیقت"شان می کنند؟ ... یک بار یک بابایی توی یکی از همین سری برنامه های "متحول شده ها!"ی تلویزیون حاضر شده بود. یارو که سابقاً و به اعترافِ خودش یک لاشیِ به تمام معنا بوده، بعد از تصادف ش با یک ماشین و از دست دادنِ هر دو پای ش ارجعی کرده بود سمتِ خدا(!) ... چه چیزی این این بابا را مجاب کرده بود که آن اتفاق سیگنالی بوده از سمتِ کائنات که به او بگوید: "ما حواس مان به تو هست" (یا یک چیزی توی همین مایه ها)؟
به هر حال، این داستان چند صفحه ای یک مزخرفی است برای ترسیم این سؤال ها. همین.
(اضافه کنم که لحنِ نسبتاً جدید داستان -در مقایسه با کارهای سابق م- احتمالاً به خاطرِ "کوندرا"خوانی این چند وقت است. در اصلاحِ کار نیز از نظرِ جناب کشاورزیان بهره بردم: یعنی اگر بد شده ... الخ.)
