[دسته بندی: روزنگاره]
این همه آدم توی دنیا چه غلطی می کنند؟ وجودشان چه معنایی دارد؟ آدم ها هستند که ... چه؟ هشتاد سال عمر کنند، بعد هم شرشان را بکنند؟ این بی معنی است. این آشکارا ظلم است. "بودن" آشکارا ظلم است. لزوماً هم قرار نیست از طرفِ کسی باشد. همین که ما هستیم، عده ی زیادی از ما، و بودن مان هیچ معنی ای نمی دهد، بودن مان خالی از لطف است، بودن مان، بودنِ یک مصرف کننده و یک جانور است که باید جان بکند که باشد، خیلی زور دارد. عده ای هستند، عده ی قلیلی که بودن به شان ساخته ... و بقیه مجبورند خواه ناخواه، بودنِ خودشان را با این ها مقایسه کنند، مجبورند توی آینه، ادایِ کسِ دیگر باشند. به نظرم این دسته-دسته ی ما-، نباشد به تر است. همین.
