تردیدهای یک نفره :: .: از همین خاک :.
.: از همین خاک :.

از همین خاک می نویسم. همین.

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تردیدهای یک نفره» ثبت شده است


[دسته بندی: روزنگاره]




حال م گرفته بود؛ حالا دیگر چه فرقی می کند که بابتِ چه؟ لابد به یکی از هزار دلیلِ مزخرفی که خود شما هر روز دچارش می شوید. چه اهمیتی دارد که این دلیل، شکست خوردن توی یک سرمایه گذاریِ مالی بوده یا شکستنِ باوری که به خودت داشته ای؟ هر چه هست درباره ی تصمیم های یک نفره ای است که گرفته ای و حالا اسیرِ نتایج شان هستی. فکر می کنم همه ی آدم ها توی این جور مواقع به "تفسیر" پناه می برند. به تفسیرِ انتخاب ها و عمل های شان در پیشِ کسانی که دوست شان دارند. و به نظرم همیشه کسانی باید باشند که انسان را فقط دوست دارند. کسانی که همیشه طرفِ تواَند. کسانی که بیش تر از "درست"ی و "غلط"ی به "تو" فکر می کنند. به شکست یک نفره ای که حالا سعی داری سنگینی ش را با تأیید دیگران کم کنی. کسانی که وقتی همه ی دنیا به تو انگِ "اشتباه کردن" می زند، بروی سراغ شان و با هم درباره ی الاغ بودنِ آن همه ی دنیا حرف بزنید. برای من این آدم ها هیچ وقت وجود نداشته اند. پدری، مادری، خواهری، برادری که حق را به تو بدهد، هیچ وقت برای من وجود نداشته. حاصلِ تصمیم های یک نفره ی من همیشه تردیدی است که آخرین گریزگاهِ من از نکبتِ آن تصمیم را هم از من گرفته است. هیچ وقت در موردِ تصمیم هایی که گرفته ام حمایت نشده ام. هیچ وقت کسی به غلط های م گوش نکرده. هیچ وقت کسی نخواسته که بشنود و سعی کند که حماقتِ من را بفهمد. به جایِ آن آدم هایی که وظیفه ی گوش دادن به تفسیرهای ما را دارند، ما معمولاً با آدم هایی روبه رو هستیم که در تصمیم های مان ما را دچارِ تردید می کنند. در موردِ دختری که می خواسته ایم دوست ش داشته باشیم. به خاطر که می خواسته ایم دوست ش نداشته باشیم. به خاطرِ سفری که رفته ایم یا سفری که نرفته ایم. به خاطرِ رنگِ کوفتیِ پیراهنی که می پوشیم یا نمی پوشیم. به خاطرِ همه ی حماقت ها، همه ی غرورها، همه ی چیزهایی که در قاموسِ لعنتیِ جوانی مان "ارزش" محسوب می شود، ما تنهاییم. مبادا که انتظارِ شنفتن از کسی را داشته باشیم. مبادا که فکر کنیم کسی هست، آن ور گوشی، به اسمِ پدر، مادر، خواهر، برادر که با "حق با توست"های ش ما را و حماقتِ ما را در باور کردنِ آن ارزش ها تسکین دهد. ما تنهاییم، با تردیدهای یک نفره مان. همین. 

سجاد پورخسروانی
۲۲ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۲:۵۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ اضافه